AYŞE’MİN TÜRKÜSÜ(Trabzon / Maçka yöresinden derlenmiş bir anonim türküdür… Dinlerken Kendi Ayşe’mi hatırladım… Ve o an içimden geçenleri yazmaya çalıştım...) Ne zaman Yol havası dinlesem Birkaç damla yaştır Akan gözlerimden Kokular gelir burnuma Çiçekli yaylalardan Zifin çiçeği gibi Dağılırdı kokusu Dökülür dudağımdan Ayşe’min türküsü ‘’Giyin kuşan Ayşe’m Gel geç bizim köylerden Bakacağum peşune Utanurum ellerden’’ Üç telli kemençenin Sesine dayanamam Yıllar geçse de Ayşe’m Ben seni unutamam Yüksek yüksek dağlara Ben nasi çıkacagum Ayşem senun derdunla Kül olup yanacagum Kapisindan geçerken Utanarak bakardi Onun o bakışlari Yüreğumi delerdi Ne güzelsun Ayşe’m Sanki dağ menekşesi Elbet vardur herkesun İçinde bir Ayşe’si Hsn 21.10.2012 Alanya |
Güzel bir etkileşim olmuş şairim... Kaleminiz ve yüreğinizle birleşip güzel bir şiir olarak ortaya çıkmış..
sevgilerimle