Bakireydi aşkaÖfkeydi nefretti son eylemi Çıplak avlularda çıplak yüreği Sevmek olsun dediler bu günkü işin Bir rüzgar zerafetiyle sevmek olsun... Parlak renkler giydir geceye Giydir ki aydınlansın karanlık "Aydınlansın karanlık" Dediler ama tınmadı... "Nerede olabilir ki ülkesi" Nerede bu sevginin dedi Yaşlandı sevgisizlikle Gözü pek bir şövalye gibi Venedik usulü gondol denedi Olmadı Hindistan da mihrace Olamadı Aradı, aradı bulamadı... Ev sarmaşığı olan kızlar Beyaz atlı prenslerini beklerken Sevgisizlikler adası Beyaz atlıları bekleyenleri kıskandı Saray sofralarında aradı aşk masallarını Sonsuz tekrarlara ulaştı Başaramayan... Bakireydi aşka Kendine ait kaldı hep ruhu bedeni Dünyanın bütün gülüşlerine kusur bulurken Mantık ve orantıların esiri oldu Onun gibisini bir öpüş korkutmazdı Çünkü öpmenin sevmenin tadını hiç alamadı Ve Doldurduğu zamanın farkına varmadı Varamadı... Mehmet Fikret Ünalan |
Beğeni ile okudum haz aldım
Selamlar kalemin daim olsun...