Bir Roman’da İzler-20:İlkbaharda
ilkbaharda
bin dokuz yüz kırk üçte açlık yılları Allah kahretsin emi açıkta olan beş kuruşluk ekmeği beş kuruş peynir denk gelsin açlığına adem babanın yüzü domuz derisi biraz yiyince açıldı gözü gönlü ellerine bak kirli nasırlı eli sarıldığında sıkabilir boğazı hemen çizince resimde ki gördüğü açlık gizince dışarıda sürdüğü bir biti bırak günde binlerce sirke birin öldürsen kaşısan bit biter mi bitler sarınca yıkmış adem babayı nerede insan öldürdüler ademi bir lokma ekmektir düşlerinde gördüğü umut özgürlüğü yoksa karınca gibi olsan taşırsın kendinden iri kuş uçtukça özgürleşirdi gel de uç uçabilirsen hadi özgür canlı taştan alır ekmeği ya tutsak olanı bir lokma için berber olmak ister izin dileği yoksula dolanı bir lokma için şair babasından tanıtır önce berber olacağı konuştuğunca müdüre söylesen danıştığınca gidip tanıtırsan bir lokma için öfkenden ayrıldı Tahir gibiydi gözüne büyürdü mahir gibiydi düş gerçek arası zahir gibiydi söylesen yanıtı bir lokma için kırkarak öğrendi berberliğini makastar sevince teberliğini makine içinden geberdiğini görünce bitleri bir lokma için makine dişinde kan izleri var ısırdığı yerden ateşlenir har istese bir türlü gelir mi bahar ozan efem yasın bir lokma için 171012denizligülcebahçe |