Kardan Adam
en çok kar yağınca severdim gecekondu çatılarını
görünmezdi çünkü kırık kiremitleri ama yine de bilirdim ben gecekonduların içine içine ağladığını en çok kar yağınca severdim ağaçları gelinlik giymiş bir köylü güzeli gibi dururdu apartman önlerinde tek ben bilirdim ama töreye değil betona yenileceklerini en çok kar yağınca severdim, gökyüzünü temizlerdi bulutların taşıdığı barut kokularını ama yine de bilirdim birilerinin bu barış oyununu bozacağını en çok kar yağınca severdim bu kenti örterdi çünkü tüm pislikleri kirli yüzleri… ama bilirdim yine de birilerinin, yürüdüğü yolları tuzlayıp ayak izlerini sildiğini en çok kar yağınca gülerdim iyi bilirim çünkü eriyip gidince, gözyaşlarına nasıl dönüşeceğimi 25.01.2006 / 04:10 Burdur |
Kendimi buldum şiirin içinde
Yüreğinize sağlık
Sevgi ve sonsuz hürmetimle
Kaleminiz daim olsun dost