GURBET AKŞAMLARINDA
Özlemin volkan gibi kor oldu yâr gelmedin
Hüzün sardı gönlümü gurbet akşamlarında Muhtacım gül yüzüne insaf edip gülmedin Hasretin beni yordu gurbet akşamlarında Habersiz çıkıp gittin derde saldın başımı Zehir ettin yediğim ekmeğimi aşımı Uykusuz gecelerde dökülen göz yaşımı Gelip de silsen n’olur gurbet akşamlarında Sana yazdığım şiir belki bu son olacak Ömrüm buraya kadar kabirde son bulacak Seni görmeden gözüm toprak olup solacak Ölmeden gelip görsen gurbet akşamlarında İsmihan’ın kalbini kırdın murat mı aldın Ellerin vatanında beni dertlere saldın Gençliğimi çürüttün ömrümü benden çaldın Artık kalmadı gücüm gurbet akşamlarında 11.10.2012…………..İsmihan Erdoğmuş |