OBir muştuydu gördüğüm rüya Mızraktı saplanan böğrüme güya Vahşi bir vaveyla koptu gönlümde Hezeyanlarım yağmur yağmurdu Güneşim doğmuyor Kapılar açılmıyordu Ak sakallı dedem korkutuyordu Mor çiçekli dağlardan Kopup gelen çığlar dirilişim oluyordu... Yetmiş atlı yiğit Oklarını çekmişti Kılıçlar kınında durmuyor Yürekler gümbür gümbürdü Maverâdan gelen haber O diyordu Hem de gülüyordu Sığınmış rabbine yalvarıyordu... Ölümün bir diriliş Olduğunun müjdesiydi O Rabbinin yeryüzündeki sesiydi O Selim ADIM |