GÜNDÜZÜ KOVALAMAZ OLDU GECE-güneş batıdan doğdu indi yıldızlar yere ay döndü karanlık yüzünü gündüzü kovalamaz oldu gece- say ki dağlar mağrur başlarını eğerken karlı kartallar anladılar ki bir daha yüksekten uçamayacaklar artık serçelere yoldaş oldular dengesi bozuldu doğanın ayakları boşluğa takıldı kuşların kuytularında sevişen ayılar mağaraların çok utandılar insana nispetle ortada bulunca kendilerini kaçacak yer aradılar yandı kül oldu yağmur ormanları buharlaştı amazon ateş püskürdü buz dağları penguenler paytak paytak koştu sağa sola denizler kabardı yerin dibine çakıldı dağlar bir damla su kalmadı yeryüzünde balıklar şaşkın bakakaldılar büyük balığın küçüğünden farkı yoktu eşitlendi her şey sona erdi üstünlük kayboldu mavilikler gökyüzünden, denizlerden bitkilerin yeşili soldu kara bir duman kapladı etrafı yerle bir oldu gökdelenler lüks semtlerle varoşlar birbirine girdi koşuşurken misket oynayan çocuklar şaşkın sağa sola çığlıklar eşliğinde aramaya koyuldu kaybolan evlerini birden korkunç bir ses duyuldu kulakları sağır eden yürekleri ağza getiren bütün canlılar yere yığıldı varlık için bu bir ölüm ya da ilk geldiği hale geri dönüşün başlangıcıydı "zamanın demir atma vakti gelmişti" nilüfer sarp.........ekimikibinoniki |