YALNIZLIK
zamana tutsaklığım sürdükçe
daha ağır ve çekilmez geliyor bana izmir, kasveti, insanları ve bilhassa kervan geçmez ıssız gönül yolları. susuz denizlerin içindeki ölü balıklar ardındaki solgun mercan kayalıklar, masmaviliği kaybolmuş karadelikleri andıran semaların korkunç yansımasında, daha da beter bir yalnızlığa bürünmüş üzerlerine vuran o deli dalgalara hasret, ve bir o kadar da uçmaktan bunalmış martıları aç susuz rüzgarda savrulmaları, batık artık alsancak karşıyaka vapurları ölmüş kuma gömülmüş yılların yükü altında kalmış zavallı ruhları... |