BEKLERİM GÜNDÜZ GECE..!
Dinlemedin hiç beni yârim demiştim sana
Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Al bakalım kanımı buyur iç kana kana Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Çıkıpta yâr gelmedin yâr diyerek yanıma Attın kor alevleri tenimdeki kanıma Nereden bilecektim kastın benim canıma Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Eş tutmuştum ben seni inan sümbülle güle Sen beni muhtaç ettin sönmüş bir avuç küle Dilerim ki düşersin sende ben gibi dile Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Bilmedin kıymetimi sana altın bir tastım Geceler boyu beni sanki çarmıha astın Hakir görerek beni çıkıp üstüme bastın Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Meyhaneler meskenim oldu inan ki yurdum Sayende bak başımı taştan taşlara vurdum Yeter artık ey zalım bittim ben de yoruldum Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Şu perişan hale bak kalmadı üste çulum Yeter artık sevgilim ben de insan ve kulum Hiç değerim yok imiş sanki gözünde pulum Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Der DURAK’ım gel artık ne olur beni dinle Dar kalbini doldurma bu kadar kin nefretle Başka uğraşın yokmu birazda beni dinle Özlemler tavan yaptı beklerim gece gündüz Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |