Bir Roman'da İzler-17: O Orhan Kemalsavcıdan emir “tek bir oda ver ona dikkatli davran mahpusla konuşturma” damın müdürü yufka yürekli insan kuşku götürü çevirsin gör kendine yarısı benim yarısı onunsa gör suçu büyükmüş asker ayaklandırma yirmi sekiz yıl ceza verilmiş çeker kapı çalındı saygısıyla da durdu müdür sormadı resme bakarca baktı şair baba da duru su gibi uysal dışarıdan sesler müdürün odasında nasıl bir adam çıkınca görürsün pek malta da duran bursa bıçağı gibi dik bekliyordu tanıdıkları öptü aradakiler uzanan eli sıktı elli üçüncü koğuşta iki kişi biri şairdi ünlü tanınıyordu öteki de bir şairdi kendinceydi naz etme haydi okusan şiirleri Raşit Kemali heyecanla çıkardı elinde şiir yüreği tiktekiydi şair baba bir eline bakıyordu bir kağıtlara soluklandığı anda okunan şiir birikmiş sel gibiydi yakıyordu da yeter kardeşim çevir Raşit duysaydı uyku balca akıyor Çankırı’daydı elinden tuttu dursa ne kadar varsa at hepsini mangala çocuğu döven baba gibiydi oysa dıştan öfkeli içinden üzülendi şairle çırak öksürmeye başladı mangal dumanı pencereden çıkıyor Raşit Kemali;Orhan Kemal Şair Baba:Nazım Hikmet Ran 051012denizligülce |
ikisinin bir mahpus damındaki birlikteliği,
şiirce anlatımınız yine güzeldi,
tebrikler,
selâmlar..