YAŞIYORUM BÖYLE
Zaman yapraklarını döktürdü ruhumun.
Dallar kopuk kırık yaşıyorum böyle. Görende,duyanda bir hayret eder. Gözler yaşlı,yürek yaslı yaşıyorum böyle. Mevsimlerim vaadini baktımda doldurmuş. Çilelerim,dertlerim öyle çok uzunmuş. Biten bu aşk meğer elvedanın yoluymuş. Hayatım yalan,dünyam yaman yaşıyorum böyle. Bir tutku sanmıştım ben sevgiyi. Niye hep görüyorum tanrım yenilgiyi? Acılar ümidimi en güzel yerden kesti. Yapayalnız,virane işte yaşıyorum böyle. Unutsada sevdiğim beni artık kaale almam. İstesemde kendi derdime bile hiç yanmam. Bir daha ne kadere ne feleğe kulak asmam. Talih tükenik,yıllarım harcanmış yaşıyorum böyle. Sonu gelir hayatımın elbet uzun sürmez. Gidecekler beni görse ayrılıktan vazgeçmez. Avareliğimin pervamda durduğunu kimse bilmez. Rüyalarım kabus,geceler mahpus yaşıyorum böyle. EGE MUTLU |