Önce gözleri kayboldu,
Sonsuzluğa ulaştıran,
Ardından endamı,
Bakmaktan alıkoyamayan……

Elleri soğuktu…
Yüzü donuk….
Hatırlayamıyordum,
Bu, O’muydu?

Son bir kez baktım,
Son kez titredim,
Hayır! O değildi.

Sen olamazsın!....
…………..
Benim sevdiğim;
Bana kıyamazdı.
Benim sevdiğim;
Bana doyamazdı.
Benim sevdiğim;
Yüreğimi yakardı.

Canımı değil….

Görün işte…..
Şu mumlar gibi;
Kırk yerimden yanıyorum;
Kırk yerimden kanıyorum.
İşte şimdi eriyorum,
Tükeniyorum mumlar gibi….

Yastayım,
Ölenin ardından…
Yastayım,
Kaybımın ardından,

Hani tükense de bu evren;
Biz tükenmezdik?…
Hani okyanustu ,
Kana kana içeceğimiz?….
Hani doğrularımızdı;
Aynı çatıda birleştiren?..
Ve bizi tehditlerden koruyan.

Olmaz bir tanem,
Benim doğrum sana eğikken,
Olmaz sen yan yatsan da,
Olmaz çamura batsan da,
Olmaz ,olamaz….
Tanrının emri varken!

Olmaz tüketemem,
Sen benim ilk aşkım,
Olmaz yaşayamam,
Sen benim son şansım…

Boşunadır çabaların…

Gözlerini karartsan da,
Işıktır saçabileceğin,
Varıp gitsen de yad ellere,
İşte şurasıdır, döneceğin..
Ne alacak seni benden?
Son kez uğrayabileceğin….

Kaybedemem izlerini silsen de,
Kaybedemem toprağa girsen de!
Bir kez girdin hayatıma,
Bin defa kucaklarım seni,
Yüreğimde saklarım seni!..
Yüreğimde saklarım seni!...