İçimdeki fırtınalarHırçın denizler gibi, Vurdum bu gün kıyılara, Ve fırtınalar estirdim, bu akşam yaşlı gönlümde. Dinmedi fırtınalar., Deniz oldum vurdum durdum kayalara. Gelgit dolu geçmişim Ne aşk var ne meşk gözümde…. Karşımda deniz. Baktım martılar pike yapar denize. Geçmişim aralandı ben bakarken, sisler oluştu gözlerde, Anılarım döküldü dize, Bir zamanlar sevişir gülerdik, Ne oldu anlamadım birdenbire bize. Suskun hale geldik, Ne gülen bir yüzüm var nede güldüren, Ağlarım biten sevgimize. Sular kumsallara Dalga, dalga çarpıp da yayılırken, Gönlüm acıyor, yüreğim kan ağlıyor geçmişe. Ben kimim, kimim ben değişen bir zamanlar çıkan dağlara, Bir zavallı haldeyim şimdi, Sünger çekmiş gibiyim her şeye… Çok eski bir türkü dökülür dilimden. Hüzünlenirim ağlarım ben. Neden geldimse şu sahile ben Beni durmadan ağlatır, Dalgalara ağlarım, maviye ağlarım. Yaşlar akar gözlerimden… Nihayet gün orada kararmaya başlar, Çıkar artık denizdeki oynaşan gri yakamozlar, Deniz kımıl, kımıl kımıldarken, onlar hiç durmadan oynar. Ve gece nihayet olur. Beni karanlık rahatsız eder gitmeye zorlar. Ve kalkarım giderim ağır, ağır yolumda. Ama hep. Hala hayalimdedir bitmezdir yolda da anılar Ve de beni ağlatan duygular… A.Yüksel şanlı er Antalya . |