tezat
geniş zamanlara
dar kapı büyük duygulara küçük kalp kaç ömür sığar bir hayata, bir hataya kaç nasihat? her şeyi gördüğünü sandığın anda, nedir kalan sana aklından geri? öyle bilmek gibi olmuyor yaşamak, nasıl mümkün olsun ki çağlayan suyun doğasını ayıplamak? iki kere iki sanırken kendini sinerji, akşamın kapısında bıkmadan, usanmadan yatar sabah; iki el arasındaki çaresizliğe genişçe kurulur, iki şehri de yakan tezgah... |
sıkı bir üslûp
hoş bir anlatı
şiir oldukça güzel...