Gecelerde yalnızlığımın karanlığında kaybolmak istersen
o bıraktığın yerde aynı taşın üzerinde yatmış olucam
musalla tasında sevdiğim
bana bakıp ağlamak istersen
o buz kesilmiş kapanan gözlerime bak

bir zamanlar sana sevgiyle bakan buz kesilen gözlerim
sana bakarken mutluluktan göz yaşlarıyla yıkanıyordu
sana koşan ayaklarmın tabanı çürümeye mahkum iken
hiç yorulmadım sevdiğim

senli geleceği düşünmek, gözlerimi, dünyamı aydınlatan varlığın
seni severken hiç korkmadım zalim dünyanın acılarından
varlığınla, hayatımın rengi gözlerine bakmaktan hiç usanmadım bıkmadım
çünki, beni zalim dünyanın acılarını unutturan ela gözlerindi

her gün yorgun bedenimin acısını dindiren
her geçen günümde sabahları tebessümle uyanmama neden olan varlığın
çok özledim sevdiğim çok özledim
bi zamanlar musalla taşı misali buz kesilen gözlerim sana bakarken bedenim titriyordu

bana seni seviyorum değişin vardı ya beynime mühürlenen en güzel melodim oldu
sana helalim değişim allahtan sonra dualarımın en baş cümlesinde idi
bazen duyguların tarifi olmuyor ela gözlüm
insan düşüncelerini mantığıyla yönlendiremediği zaman oturup ağlıyor
aşığın dilinden sıcak kırmızı şarap anlar deseler bile
benim en sıcak aşk şarabım sensin ela gözlüm


ela gözlüm kalp atışımın gümlemesi varlığında hayat buldu
şimdi ise buz kesilmiş musalla taşında kapanan gözlerime bakıp yazdığım
şiirimi okuyarak bana dua ediyorsun ALLAH IM YARDIMCIN OLSUN.



>önder oral< gurbet_iklimi