Öyle Garip Ki...
Öyle Garip Ki...
öyle garip ki sensiz bu şehir; öyle içli, öyle dolu ki yüreği, ben hıçkırıyorum, o, gözyaşlarına boğuluyor… öyle garip ki sensiz geceler; gökyüzüne baksam. yıldızlar üzerime dökülüp, ayak uçlarımda kayboluyor… öyle garip ki sensiz mevsimler; zemheride çiçekler açıyor, ilkbaharda soluyor… öyle garip ki sensiz hayat; umutlarım varken yarınlardan, bir bir tükenip, yok oluyor… öyle garip ki sensiz duygular; içime hep hüzün doluyor… ve… öyle garip ki sensiz günler; güneş doğmadan gece oluyor… |