Bez Bebeğim Simsiyah
Her kaldırım taşını
bir sokak lambasına atıyorum hayret sönmüyorlar kompeti gibi yağıyor üzerime cam kırıkları bir sazın namesi sanki sesleri dönüp arkama bakıyorum yurtsuzluğun yurdunda halime acıyor aç köpekler ben de onlara acıyorum anlaşıyoruz bekçi rüzgarlar da gülüp geçiyor görmüyorlar mı yoksa beni şehre is yağıyor simsiyah evlerin camları açık perdeleri çekili sıcak şiirler okuyor adam ana dilinde -kadınım- diye başlayan kıskanıyorum genzime doluyor bacaların dumanı üşüdüğü için sobanın üstüne koyduğum bez bebeğim geliyor aklıma yediğim azara mı yanan bebeğime mi ağlamıştım hatırlamıyorum gülümsüyorum is yağıyor şehre simsiyah bulutlardan şekiller çiziyorum sen oluyorsun Simsiyah |
sen oluyorsun........."
Sözün mavi de olsa,
Akıyorsun bana.
Nasıl olsa adım siyah...
Çok ama çok güzel bir şiir ve aynı ölçüde bir müzik eşliğiyle sunulan yorum...
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.