BİTMİYOR ÇİLESİ ACI GURBETİN.1.!!
Duygularım yoğun sınır tanımaz
Bitmiyor çilesi acı gurbetin Başladım yazmaya kalem onamaz Bitmiyor çilesi acı gurbetin Buğulu gözlerden yaşlar boşalır Sözler düğümlenir diller dolaşır Kötü haber tez sılaya ulaşır Bitmiyor çilesi acı gurbetin Boş hayaller hergün dünyamı süsler Görmüyor gözüme çöktü’de sisler Duygular köreldi kalmadı hisler Bitmiyor çilesi acı gurbetin Memleketim düşer aklıma burda Ettin gurbet bizi sanki bir hurda Bir nefes alalım ne olur durda Bitmiyor çilesi acı gurbetin Benim gibi burda yuvasız kuşlar Başladı gözümden boşalır yaşlar Gurbet ellerinde ağırdır taşlar Bitmiyor çilesi acı gurbetin Zehirdir yediğmiz ekmekler aşlar Sel olup akıyor gözlerden yaşlar Bulmuyor yerini atılan taşlar Bitmiyor çilesi acı gurbetin Nasıl anlatayım yetmiyor sözüm Uğraştım yıllarca bulamam çözüm DURAK’ım kalmadı tükendi özüm Bitmiyor çilesi acı gurbetin Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |