eskimiş randevuya, taze bir hüzün koydu takvim kırıştı zihnimin karanlığı, mat ve ütüsüzdü gece nöbetçi iblisin görev ihlalinde çalan gong yalnızlığın içinde kırdı ânı düştü,dünüme sürgün bir pranga ağrısı, melankoliydi en zayıf halkası paslı zincirinde eridi tahammül itirazı ve bekledik umarsızca sessizliğe d/övünen,gizlerdeki aşksızı
ar/tık dedi yüreğim küstürmedin daha kalemi veda türbesi ördün istismardan gözlerine aktı silüeti ’bu son gidişim’ diye yaktığın mumlardan
faili ben miyim öncesi avlanan cadının sadece resmini çizdim manası solgun güneş adının
örselenen dürüstlüğün ölüm sancısıydı mefhumu sonbahar hep eylülde yazdı şiirlerini H. ada hayaline umut güvercinleri uçururdu kanadı uyku kokan pazar günlerinde ’
hiç umursamadı duymadı beni o ve o’nu ada..
satır aralarında, mim koydu susması için anılara halbuki, bir can gidiyordu gördüğü rüyalarda bakmadı savurduğu küllerin ardına bağlatmadı kabuğu aşkın güz yaralarına
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
pranga ağrısı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
pranga ağrısı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sonsuza kadar sürecek olan aşk sadece prangalarda olandır diye göstermekte tarih kitapları, belki de bunun mutluluğunu hissetmek hiç hissetmemekten iyidir....
Cok guzel bır eser
Kutlarım
Saygılarımla