Evin orta yerinde etrafına toplardı.
Eskidi, çöpe attık, doğal gaz döşüyoruz.
Sevgiyi tutuşturur dünyamızı kaplardı,
Yüreğimiz buz şimdi gören der pişiyoruz.
Soba mıydı ısıtan, biz neden üşüyoruz?

Nerede o dostluklar, gözlerden okunurdu?
Sevdalar ilmek ilmek sabırla dokunurdu.
Gurbet de vardı ama, hasretin oku nurdu.
Gel gör ki o gurbeti diz dize yaşıyoruz.
Soba mıydı ısıtan, biz neden üşüyoruz?

Sevgi saygı kalmadı değerleri yok ettik.
Medeniyet uğruna hoşgörüyü tükettik.
Suçu zamana atıp çekileni hak ettik.
Yükümüz ağırlaştı, endişe taşıyoruz.
Soba mıydı ısıtan, biz neden üşüyoruz?

Yanlış olan bir şey var iş yolunda gitmedi,
Göğe merdiven kurduk basamaklar yetmedi.
Şimdiki devir dedik yenilikler bitmedi.
Yeryüzü eğlemiyor güneşe koşuyoruz,
Soba mıydı ısıtan, biz neden üşüyoruz?

İnsanların işini makineler yapıyor.
Ev hesabı çarşıda nedense ters tepiyor.
Bütün bağlar çürüdü iplerimiz kopuyor.
Teknoloji dendi mi bağrını deşiyoruz
Soba mıydı ısıtan, biz neden üşüyoruz?

Ne oldu da bizlerin sinesini oydular.
Yeni çağla eskiyi ayrı yere koydular.
Ne biz mükemmel olduk ne de onlar doydular.
Medet diye taşların sırtını kaşıyoruz.
Soba mıydı ısıtan biz neden üşüyoruz?


Fatma Kalkan (Çoruh’un Kızı)