GÖNÜL
Takılıp kalmışken zaman teline
Ha bu gün gelirsin,ha yarın diye. Özlemi sarmışsın gönül teline Vuslatı uzakta sanma ey gönül. Zaman su gibidir içersin, kanman. Sevdaya düşmüssen olursun harman. Yar,yaman, er yaman kimdedir derman. Sözü derman bilip,yanma ey gönül. Birdefa tatmaktır dünyanın balı, İnsan yük edermi kendine gamı. Oysa anlasaydı kural koyanı Teni canan bilip kanma ey gönül. Hep canım diyenler candan geçmedi Bana gülüm diyen gülü sevmedi Gönlüm ağlar iken neşe vermedi Neşeyi tebessüm, sanma ey gönül. Gönül böylemidir dünyanın halı Yoksa bilmezmisin adın yaralı Kaç mevsim yaşadın,saydın yılları Son deminde közü üfleme gönül. Ten gidiyor gönül yerinde sayar Nasıl bir duyku ki geçmedi yıllar Fırtınalar esse mevsim ilkbahar. Acep deme sakın sev be ey gönül. Sevgi birkeredir diyen yanılır. Zamansız sevdalar,saman harıdır. Şafağın sondemi zindan karadır. Karanlığı görüp,şaşma ey gönül. Ali Işık-10/05/2009 |
Gönlünüze sağlık.
Manidâr ve güzel bir şiir.
Can-ı gönülden kutluyorum.
Selâm ve muhabbetle.