EYLEN BİR ZAMANİlim deryasına,girmek isrersen, Ebrâr meclisinde,eğlen bir zaman. Derviş dergâhına,postu serersen, Şârab-ı gül-ü dem,meylen bir zaman. Eyvah deme geçen,ömre sıradan, İstesin der kulum,Berr’le Yaradan, El-Mucîb le perde,kaldır aradan; Er-Rahîm’e ulaş,Hayy-lan bir zaman. El-Hakem el-Alîm,sır kapısıdır, El-Azîz el-Tevvâb,Yâr kapısıdır, El-Samed el Evvel,Nûr kapısıdır; Mekke Safa Merve,Sa’y-lan bir zaman. Er-Rahmân,el-Zahir çekip çevirir, El-Muhyi el-Hakk la,yoktan can verir. El-Ganiyy el- Veliyy,dosta yetirir; El-Fettâh el- Mü’min pay lan bir zaman. Etem-i yim ümit,varım Gaffâr dan, Sığındım Cabbara,ben El-Cabbardan, Es-Sabur la çıksam,Nûr’a ed-Darr dan; Esma-ül Hüsna’yı,söylen bir zaman. İBRAHİM ETEM EKİNCİ. |