SANA BAKARKEN
utangaç tavır ile
sana bakarken güneşi örtüyor bulutlar, havanın yüzü solgun vede hüzünlü sevdasını kaybetmiş bir çiçek gibi bir şimşek çakıyor ilkbahara inat sallanıyor aşkın dalları kalp ağır yaralı gözleri yağıyor tıpkı gözün burnuma kokuyor toprak içimde ki hasret gibi ve yara kabuk bağlıyor tıpkı bitki örtüsü gibi kimbilir belki birgün dudağınla sularsın bu yarayı yeşerir, irfan KÖKTEN |