Yokmuş
Şehrin merkezinde sokakta kaldım
Evinde kalacak bir dostum yokmuş. Sefil vaziyette dersimi aldım Borç para alacak bir dostum yokmuş. Her gün biraz daha sona yaklaştım Azrail’den haber saçtan aklaştım Şeytanla uğraşta zora yükleştim Yerime ölecek bir dostum yokmuş. Hepsi gönül dostu lafta kalanlar Tüy yolasıya dek her tür yalanlar Kandırmak uğruna namaz kılanlar İyilik bilecek bir dostum yokmuş. Pamuk ipi bağlar kopan kopana Nefsinin putuna tapan tapana Elde gördüğünü kapan kapana Benimle gülecek bir dostum yokmuş. Benim neyime bir selâm versinler? Benden ne kopar ki neyi dersinler? Hünerim mi var ki hatır sorsunlar? Kabrime gelecek bir dostum yokmuş. Neler yazarsan yaz Dursunî boşa Kâğıtlar da kalır gitmezse hoşa İnsanlar yaşasın muhtaçsız aşa Dualar salacak bir dostum yokmuş. – 06/10/2007 |
Çok güzeldi her bir kıta
Selam sevgi ve hürmetimle