KAVAKLAR AĞLIYORKEN
Gelen Kurban Bayramı
Kurbanın olayım yar Elim ayağım dilim bağlandı huzurdayım Yoluna çıkdım durdu zamanım İçimden sıcak bişeyler akdı adı olmayan Hava sovuk iyneler saplanıyor sanki dört yanımdan Ruhum sımsıcak bedenimse çırılcıplak Yaprakları soyulmuş kavak gibi inliyorum Çaresizliyim deyil teslimiyetime bir bak Gözlerim sana bakıyor sana akıyor kanım Neydi bu içimdeki ? Dokundum ona okşadım eski bir hatıra gibi Belkide ilk defa bendeki sana dokunuyorum Tıpkı dudağına düşen kar tanesi gibi Dokundukca eridiyini eridiyimi görüyorum İçimdeki bu rüzgar bir poyraz fırtına gibi Arkama dönüp onlara soruyorum seni Tek hamle ile fark etmediyim hayallere gidiyorum Rüzgar sanki içime dalıyorda Bulduğu sarı yaprakları kaldırıp fırlatıyor Hızla vurup yapıştırıyor odalarımın duvarlarına Yalnızlığımın karanlık gecelerinde yitiyorum Biran durdum yerler eriyordu sanki Sanki ben batıyordum Tere yağı üstünde bir sıcak çatal gibi Gittiyi yere beni çağırıyordu Bakışlarıyla sanki gel diyordu En azından beni yolcu et diyordu Çaresizliyin deyil teslim oluşun en büyüyü gözlerimde Bir daha dokunamadım okşayamadım öpemedim Sevdim sadece gözlerimle Siz hiç en uzun kavağın en sovuk rüzgarda Üşüdükce nasil inlediyini işittinizmi Nasil ağladığını nasıl feryat ettiyini duydunuzmu Rüzgarın buzdan seken iyneleri saplanıyorken Sanki beni çağırıyordu bakışları Gitmemi istediyi yere çağırıyordu Gel diyordu en azından beni yolcu et Çaresizlik deyil teslimiyetin en büyüyü vardı gözlerimde İşte bu senin kurbanın bu bayramda kurban olduğum Mübarek olsun kurbanın Kan içimde akdı Kavaklar ağlıyorken Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 06.10.2012 |
Kalemin daim olsun Ekrem üstad
Saygılar selamlar