dokuz canlı ayrılık
kırkbir katlı acılardan düşüyor
ölmüyor, çoğalıyor

***

böyle bir mahlas işte, çıplak duyguların yerine
billur bir güne paha biçilemez

***

sürekli bir tenasül hali, cümleli mahremiyetimde
bütün maziler kumbarada
nasıl bir tasarruftur sürekli ağlatan

***

kuşkular doğurgandır
göç mavisinden hep geçerken
sıla kağıtlarına konup da
cümlelerden yumurtalarını bırakırlarken

***

bütün zamirler bir kervan-da
ağır ağır senleşiyoruz-benleşiyoruz
yine de çatlar bazı semazenlerin sabrı
kendi gözyaşlarımızın etrafında dönerken

***

İçindekiler :
Siz
Ben-ler
bazı metamorfoz cümleler
biraz proust
-Ten ve Ceza Hukuku-
-bazı dokunmalar yoklukla ödüllendirilir-
-karanlıktan evvelini bilemediğimiz için büyülüdür sürprizler.-

***

B harfiyle başlayan şiirler de muammadır.
Tıpkı M’nin başına gelenler gibi.
Ya da N’nin önlenemez hüznü gibi.
Öyledir gündelik ama sihirli küpürler :
"B.A kuşluk vakti ruhundan atladı."
Baş harfler de yazgının bir parçasıdır,
Yani :
Aslında yarım da bir tümdür.

***

Tüm ayrıntılar kırılgandır,
lakin kolaylıkla tozdan toprak olabilen
Kökünü siyah besler, kırmızı yaşatır, mavi mutlu eder.

***

Bir sözcük/boşluk/bir cümle/boşluk
bir anı/boşluk/bir gece/ boşluk
neyse ki boşluklar kanatlıdır,
kopup da yine yaşama ortak olan
tıpkı içini manifestolarımızla doldurduğumuz yalnızlıklarımız gibi
hüznü gizleyebilmek adına takındığımız roller gibi...

***


İki büklüm bir ekim sıkıntısı
afaki muhabbetler silsilesi
gökkuşağı pek ergen, daha toy renkleri
pek bir gıcırdıyorum bu paslı vakitlerimde
menteşelerime merhem, menteşelerime merhem...

Oktay Coşar