3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1132
Okunma
G önül;
Sen ne utanmaz allanmaz şeysin
Her şeyin çoğunu
Güzelin en güzelini istersin;
Sen kendini dev aynasında görürsün
Ve kendini, bir şey sanır.
Hem kendini,
Hem de beni, üzersin..
Başın var aklın yok;
Yüzlerinde bakılacak hal yok;
Kırış, kırış olmuş bak aynaya her yerleri,
Sense sanırsın,
Kırşehir’ in yediveren gülleri;
Ey gönül;
Kendini bilmez deli gönül;
Aynaya bakmazsın haline bakmazsın,
Sen,
Ne, utanmaz allanmazsın;
At gözünle çayır yer,
Üstüne bir de, gül koklamaya kalkarsın..
Ah gönül;
Nedir, şu senden çektiğim;
Dur durak nedir, öğretmedin bana,
Sen;
Ağzıma bir parmak bal sürdün;
Ve yetmişe dayadığım, merdiveni yıktırdın
Alınmaz kaleleri aldırdın bana..
03 Ekim 2012
Yüksel Şanlı er
5.0
100% (6)
Cevap Yaz