Gönül
G önül;
Sen ne utanmaz allanmaz şeysin Her şeyin çoğunu Güzelin en güzelini istersin; Sen kendini dev aynasında görürsün Ve kendini, bir şey sanır. Hem kendini, Hem de beni, üzersin.. Başın var aklın yok; Yüzlerinde bakılacak hal yok; Kırış, kırış olmuş bak aynaya her yerleri, Sense sanırsın, Kırşehir’ in yediveren gülleri; Ey gönül; Kendini bilmez deli gönül; Aynaya bakmazsın haline bakmazsın, Sen, Ne, utanmaz allanmazsın; At gözünle çayır yer, Üstüne bir de, gül koklamaya kalkarsın.. Ah gönül; Nedir, şu senden çektiğim; Dur durak nedir, öğretmedin bana, Sen; Ağzıma bir parmak bal sürdün; Ve yetmişe dayadığım, merdiveni yıktırdın Alınmaz kaleleri aldırdın bana.. 03 Ekim 2012 Yüksel Şanlı er |
Kendini bilmez deli gönül;
Aynaya bakmazsın haline bakmazsın,
Sen,
Ne, utanmaz allanmazsın;
At gözünle çayır yer,
Üstüne bir de, gül koklamaya kalkarsın..
tebrikler yazan yürege....