KASVETLER DÜNYASI
Kadim ormanlara elimizde baltalarla girdik
Sanayi ateşiyle havayı kirlettik Bilerek veya bilmeyerek dünyayı katlettik En sonunda dostlarımızın elindekilerine göz diktik Unuttuk artık gülmenin nasıl bir şey olduğunu Düşünemez olduk eski mutluluğumuzu Bilemedik elimizdeyken doğanın değerini Bilemedik ruhumuza nasıl etki ettiğini Nefes alırken burnumuzda yanık et kokusu Cildimizde yara açmıştır ateşin buğusu Kapanmaz yaralar bedenlerde merhem işlemez Beyni terkedeli çok olmuştur ölüm korkusu Böyleydi işte yaşadığımız Kasvetler Dünya’sı Kendimiz istedik Dünya’da cehennemi yaşamayı |