"Birini Seviyorum" demiştim bir zamanlar birine,sadece yüzüme baktı ...
Anladı mı acaba ne demek istediğimi ?
"Sev"dedi sessizce...
"Seviyorum zaten , ama sevmek bana acı veriyor,yardım etmelisiniz" dediğimde ise,aciyarak baktı öylece ...
Acaba onunda mı sevdiği vardi,düşündüm simdide.
Yok yok seven sevenden anlar,o denli bakar gözleriyle.
O denli anlatır Aşk’i sevene.
Aşık degildi Aşk’i sorduğum kisi ,bunu iyi biliyorum simdi.
Nerden mı?
Aşk’i tarifi bu degildi ve hâlâ icimde yer ettigi kelimelerde...
Düşünüyorum simdi kalbim,sevdamı anlatmasaydım Aşk’i bilmeyene diye!
Anlatmasaydım da kalbime ortak olmasaydı keske.
Ama Aşk’i anlayana anlatsaydım sayet,O’nu Aşk’imla sevdiğime şükrederdim,senin gibi her seferinde.
Beni anlıyor,duygularımı biliyor,O’da Aşk’i yaşıyor ve Aşk’a sahip oluyor diye...
Ahh kalbim.
Ahh demenin tam zamanı belkide!..
Kalbimi açamadım Aşk’i bilene,senin gibi Aşk’a sahip olmama sebep olacak bı Sevgiliye.
Ahh sevgilim ahh demek vaktidir iste.Yanan kalbimi senin gibi Aşk’i bilene söylemedim diye...

Kıskandım bana " Aşk’i anlatanı anlattığında"
" sus ne olur ben Aşk’i seninle yasamak istiyorum"dedim icimden hep gizlice.
Kimbilir ,kıskandım Onu sevgimden ve kalbiNdeki yeriMden belkide...
Sana verdigim armağanı "O’na verdim" dediğinde yine kıskandım ,
Sana Aşk’imi haykırmadan ona anlatmıştım oysa.
"Bir taş yığını ne anlar Aşktan deme sevdigim,her bir taşa haykırdım sevdamı doya doya.
Hani derlerya , herbir zerre şahit olurmuş gördüklerine , işittiklerine: işte Bitanem o taş yığınları ilk şahidimdi benim,sevgiyi kalbime indirenden ziyade.
Merak etme Sevdigim,simdi gönlüm rahat,sevdama şahit ilk nesnenin,Aşk’i yaşayanın elinde diye.
Sana Aşk’ima şahit bı nesne daha vermeliyim.Ona dokunduğunda beni hisset diye degil,benden ziyade onu vereceğin kisiyi artik ’kiskanmayacagimi’bil diye.
Artik sende bı hatıram olmus olmamış onemli degil Bitanem.
KalbiNdeki yerim simdi gözlerimde ve gozlerimdeki yerim ile mutluyum ebediyete bil diye.
Aşk’i kalbime indiren Rabb’ime ve kalbiNdeki yeriMi sabitleyen Aşk’in Mavi’si abime teşekkür etmek borç artik üzerime...