ODAMIN SOĞUK DUVARLARI
Ey yüreğim!
Yine başbaşasın bak yıllarca olduğu gibi, Buz gibi duvarlarla, Onlar gibi soğuk ve durgunsun. Anlattım,yalvardım,hep haykırdım, Dert ortağım ettim yıllardır onları kendime. Bu gece sen gibi onlarda anlamadı beni, Duvarlarda suskun kaldı... İçinde boğulduğum alkol deryasında, Bu akşam için için ağladım,gözyaşlarımı yüreğime akıttım. İki tuğladan,bir parça çimentodan örülmüş, Beton yığını olan duvarlar bile şaştı halime... Yumrukladım üzerine çizdiğim kalpleri, Ellerimdeki kanla boyadım içlerini, Ve o akan kanlar, Nasılki gözyaşlarım süzülüyorsa yanaklarımdan, Öylecesine süzüldü usul usul fayans taşına doğru... Ey! odamın soğuk duvarları, Yıllardır Arda’nın dert arkadaşları, Bakın yüreğimde sizin gibi kaldı, Soğuk ve yapayalnız,sizin gibi sustu artık kalp sesimde... KALP SESİ _ARDA_ |