SENİ TANIMADAN ÖNCE
kendimi bilmeden gezmişim, bunca sene,
aynaya bakmışım, ben miyim, bir başkası mı? düşünmüşüm, aklımı bununla meşgul etmişim. bir birine karışmış, güzle-neşe... dolaşmış durmuşum, deli divane gibi, başım dönmüş, önüme çıkan duvara çarpmışım. öpmüşüm, bir güzel yeri. asfaltın tadını da almışım. yıldızlar bile yer değiştirmeyi öğrenmiş, bir benim aklım almamış. seni tanıyınca dedim ki hayatın bir bildiği varmış... |
güz&neşe