kayıp kabile
ve ellerinde silgileri
kara melekler sildiler buruşuk sayfalarda benden kalan izleri sanki hiç varolmadım ne ağız ne burun çıplak ağaçların kalbimde ayrı bir yeri var köksüz bir kış mevsiminde aylardan tek bir yaprak kalmadı dökülecek bir pazar yerinin ortasında kaybolmuştu çocukluğum şimdi denizlerin dağlara paralel olduğu bir bölgesindeyim ruhumun, renklerden siyah hiç çözülmeyen düğümler saçlarımda kemiklerin üzerinde cılız bir deri sırf sen görme diye susuyor saklıyor içimdekileri bir bilsen kara gözlüklerin ardından baktığım cenazelerde kendime yaklaşıyorum oturup usulca yanıma duyuyorum çığlıklarını ölülerin bir şarkı var vadilerde bir çağrı ellerimizde fenerler gecenin orta yerinde nedir bu aradığımız? zamanla vals eden eski bir kabile gibi 29.09.2012 |
özgünlüğün güzelliği
sevgim saygım tebriklerim günün şiirine çok değerli şairine..:)