OLMAYINCA OLMUYOR...!
Yetim bir çocuğum yokluklarında,
Hasretlik gül’ümü solduramadı. Etrafımız çalı diken dolsada, Hiç bir şey yerini dolduramadı...! ...Ne sol yanım kaldı ne sağ yan kaldı, Bir gece saçlarım ak ile doldu. Gören gözlerim kör dilim lâl oldu, Kalem arzuhalim anlatamadı..! Viran edip gittin gönül diyarım, Ölçüyü kaçırdım şaştı ayarım. Ateşsiz alevsiz tüttü efkârım, Yeller esti külüm dağıtamadı..! Her zerre külümden yine sen doğdu, Büyüdü boy verdi bir fidan oldu. Bu hikaye bizim herkes okudu, Kalp gözü kör olan anlayamadı...! Oy canom bir sana fayda etmedi, Yandı pişti gönül yine yetmedi. Çekeceğim varmış çilem bitmedi, İnsaf eyle dedi duyuramadı...! Yar’in bir gözü kör bir kulak sağır, Duymaz görmez ise bağır ha bağır. Yüreği taş kesmiş bu hal bu tavır, Gideceği yönü bulduramadı..! TİRYAKİ sonunda baktı olmuyor, Didindi uğraştı giden gelmiyor. Mevla izin ruhsatını vermiyor, Vermesede Yar’dan soğutamadı...!! 22. Eylül 2012 12.05 İstanbul |