SEV KENDİNİ
Hiç kendi kendime oturup da şöyle halimi hatırımı soramadım
başkasının derdine ortak oldum kendi derdime ortak bulamadım bir türlü kendi kendime olup da kendi kalabalığımda kaybolamadım hangi geçmişten indim hangi geleceğe bineceğim diye bakamadım kendi ağzımın tadı acı mı tatlı mı diye tadamadım kendi uykumda başkasının kabuslarına irkildim; başkasının mutluluğuna sevindim kendime dolup da bir demde demlenemedim mahşerde nefsim kendime hesap sorar sa bunun cevabını nasıl veririm bilemedim ölmeden önce sev kendini bil kadrini bil kıymetini sen bilmezsen kimseler bilmez ne kadrini ne kıymetini |