İlk gençlik hevesiydi, bir kez denesem dedim,
Gizlice içtim seni, bir tadımlık kaçaktın.
Baş döndüren keyifle, bilmem ben ne halt ettim,
Her seni yaktığım da, meğer sen beni yaktın…
Duman duman içime, zehir olup ta aktın…!

Onca derdin içinde, düştüm senin derdine,
Bırakmadın yakamı, esir ettin kendine,
Rastlamadım ömrümde, sen gibi namerdine,
Her seni yaktığım da, meğer sen beni yaktın…
Duman duman içime, zehir olup ta aktın…!

Sen ne sinsi düşmansın, ne hainsin sigara,
Kalmadı hiç cebimde, ne metelik ne para,
Vücuduma açtın da, öz paramla çok yara,
Her seni yaktığım da, meğer sen beni yaktın…
Duman duman içime, zehir olup ta aktın…!

Bak bu senle son yakış, son keyfimiz seninle,
Bundan sonra ne görüş, ne yakın dur benimle,
Seni terk edip artık, barışacam kendimle,
Her seni yaktığım da, meğer sen beni yaktın…
Duman duman içime, zehir olup ta aktın…!

İstemiyorum seni, yeter artık diretme,
Zifirle nikotinle, benliğimi kirletme,
Çekil git hayatımdan, gençliğimi mahvetme,
Her seni yaktığım da, meğer sen beni yaktın…
Duman duman içime, zehir olup ta aktın…!


Tolga ARAS 20.09.2012