Hayat
İlk Gördüğüm
Küçük Bir Hayattı Büyümeyi Büyürken Hep Küçüklük Mutluluğumu İlerleteceğimi... Aslında Bir Konuda Kendimi Kandırmıştım Küçükken Farklı Büyürken Hayat Hep Acıyla Dolu... Mısraları Daha İyi Dizebiliyorum Büyürken... Acımı Yazıyorum Mutluluğumu Her Saniye Unutarak... Şimdi Anlıyorum Bana ait Birşeyler Yokmuş Ne Mutluluk ne Sevinç Ömrüme Ömür Katıyorum Üstüne Hayat Acı , Hüzün Ekleyerek... Şair Salih Apaydın |
Umarım bir güm mutluluğu tatma,yakalama ,yaşama olanağı buluruz..işte o zaman türkülerimi,şiirlrimiz mutlu olur sanıruım...kutladım...selamlar