AYNI ÇINARIN DALIAynı çınarın dalı; toprağı saran kök bir, Karındaşız karındaş; Yafes Ata soyundan. Gönülü kalayladık tutunamaz fesat- kir Kürtler Alp Urungu’nun, Türk’se Oğuz boyundan. El ele verip tekrar bozalım şu oyunu, İçmeyelim batının uzatılan suyunu. Bak kanınca Çinliye; Anayurt’tan sürüldük Selenge’den beride her gün ayrı bir çile. Sonunda Anadolu toprağıyla dürüldük Kanımızı akıttık, katmadık öze hile. Şimdi sahip olursan ayakta kalır vatan, Huzurla mezarında gülerek yatar atan. Birlikten rahmet doğar buyurur benim dinim, Çağrımız cihan şümul; oluşun artık çember. Soframızda yerim var geniştir illa sinim Davetimin sahibi Gül Kokulu Peygamber. Yağılarım uyumaz yolumu gece tıkar Dağ gibi yiğitlerin bağrına kurşun sıkar. Ağlama benim anam; bitecek kahpe akın! Ben düşünce sabreyle bu alevler sönecek. Muhammet’e kavuşmak dünkünden daha yakın Çektiğim acılarım gonca güle dönecek. Kitabımın vadidir; ölmedi onlar diri! Şehittir Mehmetlerin, Hakka yürüyen piri!. İsmail Süklüm |