DELİKANLI VE AİLESİDelikanlı bu, yolların ucunu düşünmez, Meraklıdır her yola, kendini atıverir; Tedbirli aile, hep takip eder, üşenmez, Doğru yola sevk eder, binecek atı verir. Delikanlı bu, bilmez derinini sığını, Merak doludur, her an her suya dalıverir; Tedbirli aile, gözler de her yaptığını, Yakın takiptedir, koşar ona dalı verir. Delikanlı bu, denizi görür kanatlanır, Tedbirsizce kendini sulara salıverir; Tedbirli aile, tehlikeyi iyi tanır, Baştan yüzme öğretir, eline salı verir. Delikanlı bu, bilmez ki uzmanlık, ustalık, En zor işleri sanki hemen beceriverir; Tedbirli aile, tecrübelidir üstelik, Onu eğitir, bilgi verir, beceri verir. Delikanlı bu, şeytan kandırıp iter onu, Hızlanır köpürür de, bendinden taşıverir; Tedbirli aile, bilir her bir oyununu, Tepelesin diye eline taşı verir. Delikanlı bu, tutulur bazen basireti, Uzatılan tasmayı boynuna takıverir; Tedbirli aile, bilir böyle esareti, Hürriyet gibi çok değerli bir takı verir. Delikanlı bu, her gördüğünü adam sanır, Bir sahtekar bir gün belki onu kapıverir; Tedbirli aile, kapıları iyi tanır, Evlada cennete açılan bir kapı verir. Delikanlı bu, baskınken duman kesafeti, Puslu havalarda yol şaşırıp, duruverir; Tedbirli aile, olsun diye feraseti, Lokmayı arı verir, sütünü duru verir. Delikanlı bu, seçemez sahteyi gerçekten, Maske takmış sahtekara belki gülüverir; Tedbirli aile, onu ayırmaz çiçekten, Arar bulur, evlada yakışan gülü verir. Ekrem Şama 14.09.2012 |