Gafil İnsan
GAFİL İNSAN
Hiç koşup da bu dünyayı yakalayabileni gördün mü? Hakk’a erenler nasıl erdi bunu bir çözdün mü? Öbür âlemde halim ne olur diye hiç düşündün mü? Dünyanın peşinde koşma ey gafil insan. Nemrud gibilerin halleride mi sana ders vermiyor Allah’ın Halili dine çağırıyor yola gelmiyor Şaşırmış yolunu nereye gittiğini bilmiyor Hakk’ın yolundan şaşma ey gafil insan. Hz. Nuh’un kavmi hududu aştı asi oldu Onulmaz derde düşüp kendi pisliklerinde boğuldu İnanmayan eşi ve oğlu da olsa gemiden kovuldu Hakk’ın hududunu aşma ey gafil insan. Şöyle etrafına bir bak boş duran bir nesne var mı? Âleme ibretle bakmayan kalbe Hak nuru doğar mı? O’nu bulan kul O’ndan başkasını arar sorar mı? Aylak aylak gezme ey gafil insan. Hesap günü gelip çattığında bin pişman olursun Amel defterin açılıp okunduğunda sararıp solarsın Haydi cezanı çek denince kaçacak delik ararsın Günah deryasında yüzme ey gafil insan. Kul Sami’m Rabbin sana en büyük nimetini verdi Medine’nin Gülü ümmetini canı gibi severdi Günahkâr da olsa “Sen” ümmetimi yakma derdi Hakk’ın Resulünü üzme ey gafil insan. SAMETTİN ŞENKAYA ( KUL SAMİ ) |
Canlı şiirinizi ve düşündüren yüreği kutluyorum, çok güzel…
Beğendim...
Kutlarım...
……………………… Saygı ve Selamlar..