Ah Eylül
Ah Eylül!
Hep hazan mevsimisin Baştan sona hep hazan, Sende düşer yapraklar; dalından kopar bir, bir. Sende sararır toprak: terk eder gider yeşil. Ah eylül! Hep hazan mevsimisin. Sende sevinmez ülkem, sende üzülür halkım. Tam ümide ermişken değişiverir bahtım. Sende çok acıları yaşadım yaşıyorum. Bizim kuşak böyleyiz,hep sana kızıyorum. Ah Eylül! Hep hazan mevsimisin Millet adına milletin bahtına el sürüldü Millet adına diye milletime zulüm reva görüldü Kızıl tugaylar gibi sardılar her yanımı Benim adıma benim kırdılar vicdanımı. Ah Eylül! Hep Hazan mevsimisin. Genç yaşlı demediler, topladılar sahaya. Sonra hepsini bir bir astılar prangaya. İşkencenin her türü denendi üstümüzde. İntikam yeminleri kazındı beynimize. Ah Eylül! Hep hazan Mevsimisin. O günden bu güne dek unutmadım adını Ne zaman sana ulaşsam yaşadım olanları Senin kusurun varmı onuda bilmiyorum Şartlanmışım bir defa ben seni biliyorum. Ah Eylül! Hep hazan mevsimisin İşte yine sen geldin, yüreğm/min başı yandı Senin ile birlikte, şehit yüze dayandı Hakkari Beytüşşebap on şehide yanarken Afyondan geldi haber Köz ile yandı sinem Ah Eylül! Hep hazan mevsimisin Milletiminin üstüne çöken karabulutsun Dar ağacında can veren yiğidin sorgucusun Gözü yaşlı anaların bahtındaki karasın Sen bizim tarihimizin acı sayfalarısın |
Ah Eylül!
Hep hazan mevsimisin
Baştan sona hep hazan,
Sende düşer yapraklar; dalından kopar bir, bir.
Sende sararır toprak: terk eder gider yeşil.
Ah eylül!
Hep hazan mevsimisin.
Sende sevinmez ülkem, sende üzülür halkım.
Tam ümide ermişken değişiverir bahtım.
Sende çok acıları yaşadım yaşıyorum.
Bizim kuşak böyleyiz,hep sana kızıyorum.
Ah Eylül!
Hep hazan mevsimisin
Millet adına milletin bahtına el sürüldü
Millet adına diye milletime zulüm reva görüldü
Kızıl tugaylar gibi sardılar her yanımı
Benim adıma benim kırdılar vicdanımı.
Ah Eylül!
Hep Hazan mevsimisin.
Genç yaşlı demediler, topladılar sahaya.
Sonra hepsini bir bir astılar prangaya.
İşkencenin her türü denendi üstümüzde.
İntikam yeminleri kazındı beynimize.
Ah Eylül!
Hep hazan Mevsimisin.
O günden bu güne dek unutmadım adını
Ne zaman sana ulaşsam yaşadım olanları
Senin kusurun varmı onuda bilmiyorum
Şartlanmışım bir defa ben seni biliyorum.
Ah Eylül!
Hep hazan mevsimisin
İşte yine sen geldin, yüreğm/min başı yandı
Senin ile birlikte, şehit yüze dayandı
Hakkari Beytüşşebap on şehide yanarken
Afyondan geldi haber Köz ile yandı sinem
Ah Eylül!
Hep hazan mevsimisin
Milletiminin üstüne çöken karabulutsun
Dar ağacında can veren yiğidin sorgucusun
Gözü yaşlı anaların bahtındaki karasın
Sen bizim tarihimizin acı sayfalarısın
mustafa ibiş (türkü diyarı)
Felaketler üstüste geliyor, ramazan da bayramda devam etti hüznümüz ve devam ediyor, bunlarda geçer diyelim zira bu millet bundan daha acı günler yaşamıştır, yinede toprağını böldürmemiş hürriyetinden taviz vermemiştir ve ebediyyen vermeyecektir, şairler diyarı Yozgatın değerli şairini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.