Gülmedi Yüzüm (Gülce-Tekil)
İlk sevdiğimdi
El üstünde tutulan Annesinin gözde gülüydü Pembe düşle sevdasına kapıldım Tiken dolu nazından ayırdım gönlümü Geçinmek zordu Dar geldi güzel yurdum Gurbeti eline yol vurdum Yoruldukça bir soluk çekip durdum Yaban ellerde halden bilen var mı sordum Garip diyarda Eşe dostta hasrettim Ne günüm ne akşamım belli Uzakta ararken taşrada buldum Kara taşın elmasını yâr diye sardım Hayatım söndü Düş kurduğum dünyada Gönlümce ne yar ne kar oldu Biçare umutlarım gitti elden Bahtım kara işmiş meğer gülmedi yüzüm 12.09.2012 Şiir şekli: Gülce-Tekil Aydın Suyak |