AYRILIK YAZARYazdığım şiirler huzur bilmiyor Elimde ki, kalem ayrılık yazar Gurbet eller bana mesken olmuyor Yolladığım selam ayrılık yazar Bir ozan olsaydım girerdim söze Dökerdim içimi, vururdum saza Mektublar yazdığım o nazlı kıza Dilimde ki kelam ayrılık yazar Yıllarımı verdim şu gurbet ele İnsanlara oldum bende bir köle Karlar yağdırdıkça başımda tele İçimde ki elem, ayrılık yazar Kesseler ayrılık akar kanımdan Her gün bir şeyleri alır canımdan Çocuklar gittikçe bir, bir yanımdan Yanıp tozan külüm ayrılık yazar Umutsuz yolların yoldaşı oldum Yattığım yatağın sırdaşı oldum Gurbetin can ciğer kardeşi oldum Seyrettiğin filim ayrılık yazar Boğazıma durur ekmek ile aş Yandıkça, yanıyor gönülde ateş Terk edip gidince koynumdaki eş Can dediğim gülüm ayrılık yazar Yüksekten uçsa da gurbet kuşları Yoluna çıkarmış hasret taşları Necati döktükçe gözden yaşları Konuştuğum dilim ayrılık yazar Necati KEÇELİ İZMİR 01.09.2012 |