karanlık geceler
git başkaları sarsın
o incecik belini git başkaları koklasın papatya renginde olan saçlarını dudaklarım hep mühürlü benim dilim suspus olmuş artık ama konuşmaz barışsak da nafile bizim için kader yeniden yap boz oyunu oynamaz ölen bedenimin şu garip dünyada ne yazık ki kefareti asla kabul olmaz bilirim yerimi ben bilirim günahlarla dolu bir kalbim abdest alsa da o yüce tanrı katında asla kabul olmaz kirletilmiş dünyam gibi tövbeden dönsem bile hiç kimseler benim derdime derman olamaz bu dert benimle gider mezarda gönül inim inim inler ama malesef bu kalbin sesini duyan olmaz karanlık gecelerim de bir tek yıldızım eksik di benim ay dede hep beni nöbetler bulutlar yağmur oluklarında gözyaşlarımla sel olur akar gider şu köşeden vuran O loş ışık yanan lamba gönlümde hep seni ümitle bekler nerede o eski buluştuğumuz nerede o köhne ıssız yerlerdeki görüşmeler kısa bir aşk filmi gibiydi geçmişdeki o en güzel günler .. şiir ceylan yılmaz |