Gönül kapımı çalma, sessizce gir içeri!
Ve saçlarına sarıp getir keskin hançeri!
Tek bir darbenle ölsün bu âşık yeniçeri
Gönül odanda ölü bulsun beni padişah

Sinemi delip geçsin, gözündeki bakışlar
Ferhat ile Şirin’den, gelsin bize alkışlar
Aşkının güneşiyle bahara dönsün kışlar
Gönül bağımda çiçek, açtıra seni Allah

Et kemikten ayrılmaz, canın da cananından
Havva’sı yaratılmış, Adem’in sol yanından
Gönlüm gamlanır uzak düşerse vatanından
Ağlarım hüngür hüngür andıkça seni sabah

Gözündeki ateşte, yanmış bir pervâneyim
Tatlı bir çift sözüne kanmış bir divâneyim
Kim ne derse desin ben seninle şahâneyim
Bu dünyada bir güneş biliyor seni bu mâh

Bülbül hâra yâr dedi aşkının hatırına
Kanı göl oldu gülün bir damla ıtırına
Leyla’sı şunu yazdı sonuncu satırına
Mecnun’a gizli bela yarattı beni ilah

S / ÂYE (14:55) 11 Eylül 2012 / Eskişehir