KIZIM
Tam bundan yirmi beş sene önceydi,
Sabahı beklerken seher de dünyaya geldi, O zaman sevinç yumağı ailemizdeydi, Doğumuyla nice güzel günler gelecekti.. Kader çizgisinde seni bizlere nasip etti, Bir zaman dilimiydi o an gözümden geçti, Bütün hüzünlü olan günler bizleri seçti, Anlamadım bunca uzun zaman çabuk geçti. Oku bir yerlere gel diye çabalar harcadım, Sen hep söyledin ben kulak ardı aktım. Her zaman zor günümde seni bulacaktım, Olmadı sen gidip unuttun kenara mı atıldım.. Bilirim can canı unutmaz sende unutmadın, El elinde olana sual sorup cevap almadın, Bir kara kedi gibi neden babandan ayrıldın, Bir anlam vermedin neden böyle yaptın.. Buraya kadar yazdığım sadece bir sitemdi Geçmiş yaşandı geldi, durmadan geçti Bunca bayram ve mevsimler de geçti, Vicdanınla dinlemeden karşıya hepsi geçti Bak kızım yine doğum günün geldi, Bak ömründen bunca yıllar aktı da geçti, Bir hal hatır sormadan günler geçti, Düşündün mü hiç çeyrek asır nasıl geçti.. Mevsimlerden güz’dü, Eylül ayıydı, O zamanlar bağışlamıştın bana dünyayı, Hiç istemezdim bu konumda olmayı, Dostluk içinde isterdim baba kız yaşamayı.. Ayşe koyduk adını anneler annesinin adı, Sen eski halindeyken başkaydı yaşamın tadı, Her zaman sinemde bağlı bir kızım vardı, Hal hatır sormasa da yine kızım daima vardı.. Dünya da olman mutluluk, neşe verir bize Huzur ve sağlıklı bir ömürler dilerim size Bir gün olup hatırlarsan isen garip dilsize, Yolumuz karşılaşır bir gün olur meclisinize, Bizler Resul’ün ümmeti Allah’ın da kulu Baş gün ailesinin, babasının solmayan gülü Bırakırsın geçmişteki kalan yalan günü, Ömründe bak yine geldi bir doğum günü.. Kızım Ayşe’dir benim ilk olan evladım, Halimizi düşündükçe ağrıyor sol yanım Sen biricik kızımızsın, benimse sultanım Doğum günün kutu olsun can kızım Zekeriya Başgün |