KİTAPLARIM
KİTAPLARIM
Küçük bir çocukken savrulduğum gurbet ellerden, Şimdi terk ettiğim köyüme dönüyorum. Bu gidişin bedelini her gün hasretimle ödedim, ödüyorum, Issız yollarda yalnızdım, gideceğim yeri bilmiyordum, Herkesten, her şeyden umutsuzdum, her sesten korkuyordum, Her şeye küsmüş, her şeye kırılmıştım, Yoktu hayattan beklentim, Tek başıma da hayatla kavga edemezdim, Tek bir umudum vardı, Bir deniz feneri gibi tek bir umut ışığı yanıp sönüyordu gözlerimin içinde. Çölde bir yudum suya eşdeğerdi benim için. Okuyup ben de bir adam olabilir miydim? Acaba ne yapmalıydım? Ömür denilen şey gelip geçiyordu. Düşündüm durdum geceler, aylar boyu, Sonunda kitaplar tek dostum oldu, Onların engin bilgisine, sevgisine, hoşgörüsüne sığındım. Bilge kişim, öğretmenim oldu, kitaplar, Yemedim, içmedim, gezmedim, tozmadım, Gaz lâmbasının ışığında, her satırı, her kelimeyi, tekrar tekrar okudum, Bazen anlamasam da, anlayana kadar gözümü hiç kırpmadan durdum. Derin uykulara hasret kaldı yorgun gözlerim, Ama ben kitaplarımdan hiçbir zaman vazgeçmedim, Gözlerimin hakkını, asla inkâr edemem, Zaman denizimde fırtınalara yakalanıp yolumu kaybettiğimde, Işıl ışıl önümü hep aydınlattılar. Bazen deniz fenerim, bazen yolumu bulmamı sağlayan kuzey yıldızım, Zor anlarımda ise sığındığım liman oldular. İçimi acıtsa da kelimeler, noktalar, virgüller. Kitaplarımın baldan tatlı meyvelerini toplayıp yedim. Bana hayal dahi edemeyeceğim ölümsüz dünyaları, hayatları öğrettiler, Aşkları, sevdaları anlattılar, sevginin gücünü gösterdiler, beni, iş, güç sahibi yaptılar, adam ettiler. Yılların ardından mutlu bir yuvada, Duygulu, edalı baba ettiler, Güzeller güzeli kızlarım doğdu, onlar da okuyup büyüdüler, Kitaplara sığındılar, hep kitaplarla dost, arkadaş oldular, Ah benim sessiz tanıklarım! Dilsiz dostlarım, defterlerim, kitaplarım, Satırlarında kaybolduğum, sayfalarını ellerimle katladığım, Notlar yazdığım, resimler çizdiğim, Okşadığım, sevdiğim benim kadim dostlarım, Ah benim kitaplarım, sırdaşlarım, canlarım, Teşekkürler size. Verdiğiniz her şey için, öğrettiğiniz her kelime, her satır için, Binlerce teşekkürler, sevgiler size, Benim kadim dostlarım. Kitaplarım… 2010..OSMAN ÖZTÜRK EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABINDAN.. |
Dilsiz dostlarım, defterlerim, kitaplarım,
Satırlarında kaybolduğum, sayfalarını ellerimle katladığım,
Notlar yazdığım, resimler çizdiğim,
Okşadığım, sevdiğim benim kadim dostlarım,
Ah benim kitaplarım, sırdaşlarım, canlarım,
Teşekkürler size.
Verdiğiniz her şey için, öğrettiğiniz her kelime, her satır için,
Binlerce teşekkürler, sevgiler size,
Benim kadim dostlarım.
Kitaplarım…
.....................................................ahh tek dilimden anlayan benim tek dostlarim kitaplarim....
kaleminize sgalik.. ve yüreginize.....