İntihar Düşlerimde Sessiz Bir Uyku
İntihar düşlerimde sessiz bir uyku
Uykumun köşesinde gri bir gölge taş susuz kalmış huzursuzum kaç gecedir karanlıkta bir ıslık ter içinde ıslanmış sıska bir çocuk "anne" diye ağlıyor gözlerinde cennet avuçlarında minik dua, duaya hazırlanan bir veda vedaların anlamını bilen soğuk matem...matemin yüzünde kan revan sitem kahrolası yine toprak inliyor ağrılarını dizinden söküyor gece yer gök ağlıyor ve yağmurlar yıkanıyor bulutun yüzünde kırmızı kanatları açık, kır çiçeği gibi tazecik bedenleri örtüp uzaklaşıyor rüzgarlar tutuluyor güneşe ... sessizlik düşüyor ansızın ah feryatları kapılıyor düş üstünde gezegenlere asılan milyonlarca toz toprak savrulurken "anne! "diyor çocuk, ben öldüm mü yoksa doğdum mu binlerce kere yeniden. Nurcan TALAY 07.09.2012 14:20 |
Tebrikler şairem acıttı şiir ,duyarlı yüreğin sağolsun tebrikler sevgimle...