Yavaş Yavaş Düştüm Ben...
Ellerimden kayarak zamanlar terk ederken
Gayya kuyularına umutsuzca kapandım. Değerimi yitirdim değere fark atarken Sürgün ettim kendimi makberinden sapandım. ---Üşüdükçe yüreğim aşk közünde yaştım ben. ---Alacaklı ben iken borc postunda leştim ben. Gülemedi bir bana sevdanın nurlu yüzü Suratını yıkarak dönüp gitti her sefer. Göremedi bir türlü bana kapandı gözü Harabıma mal oldu düzenlediği nefer. ---Yıkılalarak değil ya yüzü koyun düştüm ben ---Hicran cehenneminin dumanıyla piştim ben. Kararttı da yüzünü mum mu sızdı bir kere Karanlığına itip girdaplarıyla boğdu. Bir kere ölmedim ben kaç ölüm düştü fere Zerre zerre verdim can, deryalarımdan doğdu. ---Diyemedim eyvallah yüreğine taştım ben ---Yakıldığım yerleri oyuk oyuk eştim ben. Yalan demişler dünya inanılmazmış meğer Dümdüz etti yüreği harabata çevrildim Aşkmış meğer insanı kutsayan büyük değer Alt üst oldu mihrabım garabetle devrildim ---Kirpiğimle kabrimin toprağını deştim ben ---İçmediğim badenin meylerine keştim ben. Şimdi yüreğim buruk yol alırken hüdaya Gidiyorum sevdanın kovulduğum bağından Kendimden de vazgeçtim yürüyorum cüdaya Kovuldum ben yokluğun var olmayan dağından ---Başım gözüm üstüne olmayanla coştum ben ---Kıyametimden önce berzahıma koştum ben. Yasemen Akyürek Ankara 6 EYLÜL |
Saygılarımla