Dostta Pişenler
Çarpık düşünceyle kurulan şehir
Aldı can dostumu vermiyor geri Günler mi kısaldı dolarken kabir Çün çıkan yollara durmuyor geri Bu nasıl varlık ki durmaz hızlanır Gönlümün kirpiği yine buzlanır Yaraya tuz döken niçin özlenir Özlenen kendini sarmıyor geri Dünyevî yorulur elbet koşanlar Ânı fark edemez aklı şaşanlar Benim gibi gönlü dostta pişenler Nedense dostunu sormuyor geri |
Aldı can dostumu vermiyor geri""
ne çok haklı dizeler
Benim gibi gönlü dostta pişenler
Nedense dostunu sormuyor geri"
şair tevazu göstermiş
namluya sürüp şehrin üstüne fırlatsaydı ya!
manidar bir eser yine
selamlar saygılar